De Havenloods Noord – Rotterdam 2040

De Havenloods Noord – 17 november 2010 , Ruud Knispel

Recept voor een inspirerende stad

ROTTERDAM – “Als je een buitenlander meeneemt naar de oude stadswijken zal die iets hebben van ‘Goh, is het hier ook gebombardeerd geweest?’ Nee joh, dat hebben we zelf gedaan!” Gyz La Rivière is niet blij hoe Rotterdam na het bombardement en door de stadsvernieuwing is geworden tot wat het is. In het boek Rotterdam 2040 luidt de kunstenaar – “ik hou van Rotterdam, de stad is mijn canvas, mijn verf en mijn klei” – de noodklok.

 “In 2040 bestaat Rotterdam 700 jaar en het is honderd jaar na het bombardement! Ze zeggen dat je na honderd jaar kunt zeggen of een stad geslaagd is. Als het zo doorgaat, vrees ik dat het antwoord ‘nee’ is.”

Nijdig wordt La Rivière als hij denkt aan de expeditiestraten in het centrum. “Rotterdam is een stad met achterkanten. Een stad hoort geen achterkanten te hebben.” Evenzo als hij door de Witte de Withstraat loopt. “Als je bij de Spar de Zwarte Paardenstraat inslaat, waan je je in Oosterflank. Waarom is het nooit het Witte de Withkwartier geworden!?” De grootste fout op Zuid is winkelcentrum Zuidplein. “Als het aan mij ligt, breken we dat af en gaan de winkeliers weer in de straten zitten, Dan komen die weer tot leven.”

Eerder schreef La Rivière het boek Jan Hart. “Dat was een lofzang op de stad, op het feit dat overal wat staat. Nu is de tijd rijp om vooruit te kijken.” Dat doet La Rivière mede door de blik op het verleden te richten. “Ik hou van de toekomst, van modern, maar heb een hang naar historische gebouwen. Het verleden moet je meenemen, niet willen losknippen.” Roemruchte plekken als Lantaren/Venster en het Oude Luxor en Hotel Central worden dus niet gesloopt. Gebouwen die alleen nog in herinnering bestaan als de Groote Schouwburg, de Koninginnekerk en de molen op het Oostplein ziet La Rivière graag terugkeren. “Die geven identiteit aan de stad. Sommigen zullen me een nostalgist noemen, vinden dat ik in de Efteling moet gaan wonen. Maar zo bedoel ik het niet.”

Nee, kneuterigheid is wel het laatste wat La Rivière wil. “Ik heb de stadsvisie 2030 gelezen en die vond ik juist totaal niet inspirerend. Ik kreeg het gevoel dat in in Zutphen woon, ik woon in fucking Rotterdam!” De blik weer op het verleden. “Begin jaren zestig woonden hier 730.000 mensen. Nu 600.000. Dat zijn 130.000 belastingbetalers minder! Dat mag niet meer gebeuren. Rotterdam moet een inspirerende stad worden.” Rotterdammers als Hans Walgenbach, Jan Oudenaarden, Ari Versluis, Jack Wouterse, Rien Vroegindeweij, Ramsy Nasr en Bob van Persie leveren hun bijdragen aan Rotterdam 2040.