David van Duuren I 11 januari 2019

HET STADSKANTOOR

Er zijn Nederlandse romans gepubliceerd die je niet meteen opgewonden naar de boekhandel deden snellen. Boeken met gortdroge titels als Het Bureau van J.J. Voskuil of De Vergaderzaal van A. Alberts. Ja, ernstige fictie zoals deze titels al deden vermoeden. Desondanks verkochten ze goed, de zeven delen van Het Bureau gingen zelfs als warme broodjes over de toonbank. Nu zijn we weer een boek met een soortgelijke droge titel rijker: Het Stadskantoor van Rinie Maas. Het gaat over het wel en wee van gemeenteambtenaren die van hun over de stad verspreide kantoren en balies zijn samengebracht in een centraal gebouw: het stadskantoor. Vogels van verschillend pluimage in dezelfde kooi. Ernstige fictie dus? Nou nee, want direct aan het begin wordt door een schoonmaker aan een vroege vogel achter zijn bureau gniffelend meegedeeld dat hij een condoom heeft aangetroffen in de prullenbak van de baas.  Daarmee is de toon gezet. Enkele ambtenaren luisteren naar de namen Kees Krakebeen, Knip, Sivelius Paaltje alias Smul, Haneveer en Olivier Saks (waar hebben we die naam toch eerder gehoord?) en zij werken op een stadskantoor ‘tussen Rotterdam en Leiden’. Zou het? Of is de stad waar Rinie Maas ambtenaar bij Openbare Werken was, Breda, een beetje naar het noordwesten geschoven? Een van de dames heeft het kaaiwerrem als ze zich ingespannen heeft en belooft erbiesjes oftewel aardbeien mee te brengen. Dit lijkt verdacht veel op de moederstaal van Maas, een gewortelde Bredanaar. We kennen hem en zeker het Brabantse dialect waar hij niet zonder kan. Een lollig boek dus? Jazeker, maar niet helemaal. Autobiografisch materiaal van de auteur die het klappen van de zweep zo goed kent op een gemeentekantoor? Jazeker, maar niet helemaal want hij figureert in een alter ego. Een roman dus maar eveneens pre-sociologie met een fraaie tableau de la troupe in lichte toets. Ernst en luim wisselen elkaar af, doorspekt met kleine wetenswaardigheden over kleine dingen. De illustraties in het boek zou je niet verwachten: onder meer een portret van zanger Johnny Cash, oud-premier Barend Biesheuvel en fraaie houtsneden van de Vlaming Frans Masereel. Pas als je het boek leest begrijp je deze afbeeldingen. Summa summarum: een mooie, meest vrolijke leeservaring waarin de stijve ambtelijkheid van Het Bureau wordt aangepakt door de kantoorklerkenlol uit de school van Jiskefet. 

De Bilt, David van Duuren, drs cultural anthropology Utrecht University

Former curator historical collections by Tropenmusem, Amsterdam;
Opinieredacteur Volkskrant en andere bladen;
Auteur van de boeken Krissen, Oceanie, De Kris; een aardse benadering van een kosmisch symbool;
Redacteur voor Google ten behoeve van Wikipedia

Andere berichten

Het Stadskantoor

Het Stadskantoor
Je winkelwagen is momenteel leeg.

Terug naar winkel